रात्र जागवतोय. . . आणि खुदकन हसतोय. .

छ्कुल्याची प्रगती खुप चांगली आहे. तो आताच पालथे व्हायला बघतोय. मात्र सद्ध्या तो आम्हाला रात्रीचे जागवतोय. कृपालीची तर पुरती दमछाक होते. तिला बिचारीला व्यवस्थित झोपायला सुद्धा मिळत नाही. बाळोबा आपले निवांत रात्रीचे जागे राहतात आणि सगळ्यांना जागवतात. सद्ध्या त्याचा दिनक्रम बदलला आहे. तो दिवसा मस्त झोपतो आणि रात्रीचे जागतो. नुसता एकटक छताकडे पहात बसतो. मांडीवर घेउन बसावे लागते. खाली ठेवले की रडायला लागतो. त्याला आता गुदगुल्या केलेल्या समजतात. पायांना गुदगुल्या केल्या किंवा नाकाला हळुच हात लावला की मस्त गोड हसतो. रात्रीच्या जागरणाचा सगळा शिण निघुन जातो.
छकुला काल दुपारी स्वत:च पालथा झाला होता असे कृपालीने मला संध्याकाळी ऑफिसहुन आल्यावर सांगितले. पुरुषांना बाळाचे "पहिले" बघण्याचे सुख फार कमी असते. मला त्याची प्रत्येक प्रगती बघायची आहे. बघुया संधी किती मिळते.