Friday, September 15, 2006

परत आलो आहे...

नमस्कार!
खुप दिवसांची रजा घेतली. काही कामा निमित्ताने मला माझे अनुभव मांडता आले नाहीत, त्याबद्दल क्षमस्व!.....
प्रणवचे छान चालु आहे. येत्या 25तारखेला तो 10महिन्यांचा होईल. आता तो पुढे सरकायला लागला आहे. त्यामुळे आमची चांगलीच तारांबळ उडते. त्याला खाली पालथे ठेवले की घरभर पळतो (सरकतो). त्याला समोर दिसणारी प्रत्येक वस्तु धरायची असते. नुसते धरुन भागत नाही, तर त्याला ती तोंडात सुद्धा घालायची असते. त्यामुळे आता घरात सगळ्यांना सतर्क रहावे लागते. तो आता खुप काही तरी बोलायचा प्रयत्न करत असतो.. काय बरे............... हां...
"बा... बा....... मा... ब्रुर्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्......... आ........ ब्लब्ल.... क्ल..."
वैगरे.. काही कळत नाही... पण दाद मात्र द्यावी लगते....

त्याला काही ठराविक गाणी आवडतात... ती गाणी कानावर पडली की लगेच हात हलवुन नाचायला लागतो...मग टाळ्यानाही वाजवल्यातर नाराज होतो... आणि टाळ्या वाजल्या व एक पा दिला की स्वारी ईतकी गोड लाजते की... दिवसभराचा सगळा क्षीण निघुन जातो.. बाप होण्यातले सुख काय असते ते तेव्हा समजते...............

आता एवढेच ... परत भेटु...नक्की!

No comments: